تأثیر القای جریان مستقیم الکتریسیته همراه با نانوذره سلنیوم و نقره در بهبودی ضایعات ناشی از لیشمانیا ماژور در موش بالب سی

چکیده پیش زمینه و هدف: گونه های مختلف لیشمانیا می تواند سبب عفونت انسان شود و علائم بالینی مختلفی را ایجاد کند. ازآنجاکه درمان های حاضر چندان رضایت بخش نبوده و واکسنی هم وجود ندارد نیاز فوری برای شناسایی داروهای مؤثر بر عامل بیماری وجود دارد. در مطالعه حاضر تأثیر جریان مستقیم همراه با نانوذرات سلنیوم و نقره در کشندگی لیشمانیا ماژور در مدل حیوانی بررسی شده است. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش بالب سی در چهار گروه تقسیم و با انگل لیشمانیا ماژور به صورت تجربی آلوده شدند. سپس نانوذرات نقره با غلظت 250mg/kg و نانوذرات سلنیوم با غلظت mg/kg 125 در شرایط درون تنی به صورت داخل زخم تزریق و هم زمان 5/0 میلی آمپر جریان الکتریسیته مستقیم به زخم القا شد. پس از 5 هفته درمان، تغییرات اندازه زخم و وزن موش ها اندازه گیری شد. یافته ها: در گروه تحت درمان با جریان الکتریسیته و نانوذره نقره ضایعه کوچک تری نسبت به گروه تحت درمان با جریان الکتریسیته و نانوذره سلنیوم مشاهده شد (p< 0.05). گرچه هر دو گروه نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری داشتند ولی با گروه کنترل تحت درمان با گلوکانتیم نیز اختلاف داشتند (p< 0.05). بحث و نتیجه گیری: اگرچه استفاده از نانوذره سلنیوم و نقره توأم با جریان مستقیم الکتریسیته در موش ضایعه پوستی را محدود کرده است ولی سبب بهبودی کامل زخم نگردید.